2001
Spinnenweb
Geplaatst door Janna Nendels op 27-12-2001
In een hoekje boven in de schuur
glinstert zilvergrijs een spinnenweb
bewonder deze kunst prachtig van
structuur met een beetje afgunst.
De spin zittend op het uiteinde van
een rag, wachtend op een argeloos
insectje, die eenmaal gevangen in
haar web pijlsnel wordt omwikkeld
als een pakketje, stervend in haar
web wordt vastgevlecht.
Maar het blijft een moordend
schouwspel, de spin geduldig
wachtend op een nieuwe prooi
ontdekt een nieuwe maaltijd.
Ik loop de schuur uit, achter mijn
rug gebeurt weer een moord, en
vlucht snel weg uit dit duister oord.
Gepubliceerd in huis-aan-huisblad Week in Week uit, oktober 2011
Waterlelie
Geplaatst door Janna Nendels op 25-12-2001
Zachtjes deinend op het water
Ontsluit zij traag haar schoonheid
Gelijk met de eerste zonnestralen
Haar hele pracht en openheid
Bewaart zij voor de dag iets later
Dan in al haar kwetsbare schoonheid
Laat ze haar hele pracht ontluiken
Haar hart vol stuifmeelstampers
Voor snoepers die haar ongezien ruiken
Gulzig smullend van haar heerlijkheid
Genietend denkt ze "mijn soort blijft nu
bestaan, al zal ík in de herfst heengaan"
Gepubliceerd in huis-aan-huisblad Week in Week uit, juni 2011
POPERINGE (B), 03 mei 2008 - Via een wedstrijd ging het OCMW-bestuur van Poperinge op zoek naar gepaste namen voor twee nieuwe afdelingen van het Woonzorgcentrum Huize Proventier. Deze afdelingen zijn voorbehouden voor 2 keer 16 rusthuisbewoners met dementie.
Winnaars werden 'De waterlelie', naar een gedicht van Janna Nendels, en 'Vlinderpark', verwijzend naar de titel van een boek van Johan Van Oers, mede-oprichter van het Dementiecafé in Antwerpen.
Dichteres Janna Nendels schreef het gedicht "Waterlelie" waarin zij de kwetsbare schoonheid van een traag ontluikende en verwelkende bloem beschrijft.
Winterbloesem
Geplaatst door Janna Nendels op 14-12-2001
Mijn tuin bepoederd met
glinsterend wit kristal
in één nacht veranderd
door 'n fijne sneeuwval
in een betoverend mooi
wintersprookje.
De treurwilg in wintertooi
tot het kleinste stronkje
het gammele tuinhekje met
een wit kanten randje.
Het vogelhuisje een waar
paradijsje voor vinkjes
winterkoninkjes en sijsjes.
Ik laat mijn tuin nu maar
met rust, want elke voetstap
maakt dit winterse prentje
stuk en tuur verstild uit
mijn raam bewonderend
en bedachtzaam.
Alstublieft nu even geen dooi
daarvoor is dit veel te mooi.
Gepubliceerd in De Tuinscheurkalender 2008 van Uitgeverij Contact
Dauwdruppel
Geplaatst door Janna Nendels op 07-12-2001
Een dikke dauwdruppel op
een nog gesloten roos.
Vangt de eerste zonnestraal
en breekt de kleuren
zo mooi als een regenboog.
En broos de roos voordat
zij zich ontplooit
en gaat fleuren en geuren.
Een mooiere zons-opgang
kan niet gebeuren.
Het is alsof de wereld heel
even stil blijft staan.....Vertoning 1 t/m 4 van totaal 4 artikelen in de categorie 'Gedichten > 2001'
